Polityka kształtowania lesistości
17. Dla obszaru terytorialnego zasięgu działalności nadleśnictwa sporządza się plan polityki nadleśnictwa w zakresie kształtowania granicy polno-leśnej
18. Plan, o którym mowa w pkt. 17, określa priorytety działania nadleśnictwa w zakresie przejmowania i zalesiania gruntów nieleśnych.
19. Plan, o którym mowa w pkt. 17 sporządza się w formie rysunku mapy w skali 1:50 000, zawierającego:
a) istniejące kompleksy leśne i zadrzewienia (niezależnie od formy własności)
b) pożądane obszary koncentracji zalesień i zadrzewień
c) grunty pożądane do zalesienia
d) grunty nieleśne pożądane do utrzymania
20. Za istniejące kompleksy leśne i zadrzewienia przyjmuje się wszystkie tereny z drzewostanem oraz liniowe ciągi drzew, niezależnie od formy ich własności i zapisu w ewidencji gruntów. Przy ich identyfikacji zaleca się wykorzystanie aktualnych wielkoskalowych zdjęć lotniczych
21. Za pożądane obszary koncentracji zalesień i zadrzewień przyjmuje się:
a) wielkoobszarowe tereny rolnicze o lesistości mniejszej niż 5%
b) pasma terenu łączące po najkrótszej linii istniejące kompleksy leśne, co do których istnieje podejrzenie, że mogą funkcjonować jako korytarze ekologiczne dla fauny leśnej
c) pasma terenu wzdłuż najważniejszych wododziałów
22. Za grunty pożądane do zalesienia przyjmuje się użytkowane i porzucone grunty orne oraz nieużytki nie posiadające indywidualnych walorów przyrodniczych, a znajdujące się w następujących sytuacjach przestrzennych:
a) wewnątrz kompleksów leśnych
b) przylegające do cieków i zbiorników wodnych
c) przyległe do zewnętrznych granic kompleksów leśnych, których zalesienie skróciłoby granicę polno-leśną
23. Za grunty nieleśne pożądane do utrzymania przyjmuje się:
a) wszystkie grunty nieleśne stanowiące użytki ekologiczne
b) wszystkie grunty nieleśne posiadające walory przyrodnicze związane z nieleśnym charakterem biocenozy, np. murawy ciepłolubne, łąki bogate florystycznie lub faunistycznie, łąki ze stanowiskami chronionych i rzadkich gatunków roślin, łąki i murawy z bogatą fauną owadów, biotopy nieleśnych gatunków ptaków, łąki będące regularnymi żerowiskami rzadkich gatunków ptaków, tereny otwarte będące istotnymi biotopami gadów i płazów
c) wilgotne i świeże łąki wewnątrz kompleksów leśnych
d) niezalesione bagna wewnątrz kompleksów leśnych
e) polany reglowe w górach
f) tereny o wybitnych walorach widokowych
24. Utrzymanie nieleśnego charakteru gruntów o których mowa w pkt. 23, a które znajdują się w zarządzie Lasów Państwowych, realizuje się przez politykę w zakresie utrzymania tradycyjnych metod użytkowania gruntów (koszenie, wypas), a jeżeli jest to niemożliwe - także przez aktywne działania naśladujące tradycyjne użytkowanie (np. ew. zastąpienie koszenia wypasem).
25. Realizacja zalesień gruntów nieleśnych pożądanych do zalesienia wymaga uprzedniego opracowania projektu zalesień z uwzględnieniem zasad sformułowanych w punktach 129-138.
26. Niedopuszczalne jest przecinanie istniejących kompleksów leśnych nowymi liniowymi elementami infrastruktury, których stworzenie wiąże się trwałym odlesieniem terenu (napowietrzne linie energetyczne i telefoniczne, drogi, linie kolejowe).