Jak chronić torfowisko - krok po kroku
Klucz do wyboru metod ochrony mokradeł

Mszary dywanowe z charakterystycznymi czerwono zabarwionymi torfowcami występują rzadko, a jeżeli tak to są bardzo mocno przesuszone. Poziom wody w większości głęboko poniżej powierzchni torfowiska. Kępy mszarów kępowo-dolinkowych przesuszone, porośnięte porostami lub/i wrzosem, wrzoścem bagiennym. Na torfowisku występują, jednak nielicznie, gatunki charakterystyczne dla dobrze zachowanych torfowisk (zob. obok). Na obszarze torfowiska pojawia się trzęślica modra, a także liczne gatunki drzew, jednak nie tworzących zwartych drzewostanów. Na torfowisku dominują mszary dywanowe z torfowcem Magellana Sphagnum magellanicum o charakterystycznym czerwonym zabarwieniu i "tłustym" pokroju oraz S. rubellum (delikatny, również czerwonego koloru). Typowe rośliny naczyniowe to rosiczka okrągłolistna, żurawina błotna i modrzewnica zwyczajna. Poziom wody z reguły równy z powierzchnią torfowiska (= "do kostek"). Mszary kępkowo-dolinkowe, jeżeli w ogóle występują, mają podobny zestaw gatunków co mszary dywanowe, jednak ich charakterystyczną cechą jest występowanie licznych kęp o średniej wysokości ok. 35 cm, porośniętych zwartym kobiercem torfowca brunatnego (Sphagnum fuscum). Na torfowisku mogą występować pojedyncze sosny i brzozy jednak ich łączna powierzchnia nie przekracza 30%.

    [<< Wybierz]

DIAGNOZA:
Obiekt o wysokich walorach, obligatoryjnie objąć ochroną prawną, prowadzić odpowiednią gospodarkę w obszarze zlewni powierzchniowej (odpowiednia rębnia oraz ograniczone nawożenie w przypadku obszarów rolniczych).