Postanowieniem z 27 lipca 2017 r. w sprawie C-441/17, Trybunał Sprawiedliwości UE nakazał Rzeczpospolitej Polskiej niezwłoczne zaprzestanie, do czasu wydania ostatecznego wyroku w sprawie, z wyjątkiem sytuacji zagrażających bezpieczeństwu publicznemu:
  • aktywnych działań gospodarki leśnej na siedliskach łęgów 91E0 oraz borów i lasów bagiennych 91D0, w drzewostanach ponad 100-letnich na siedlisku grądu 9170, na siedliskach dzięcioła białogrzbietego, dzięcioła trójpalczastego, sóweczki, włochatki, trzmielojada, muchołówki małej, muchołówki białoszyjej, gołębia siniaka, zgniotka cynobrowego, ponurka Schneidera, konarka tajgowego, rozmiazga kolweńskiego, zagłębka bruzdkowanego i bogatka wspaniałego w obszarze Natura 2000 PLC200004 Puszcza Białowieska,
  • usuwania ponadstuletnich martwych świerków w całym obszarze Natura 2000 PLC200004 Puszcza Białowieska,
  • pozyskania drewna w ramach etatu zwiększonego decyzją Ministra Środowiska z 25 marca 2016 r. w nadleśnictwie Białowieża.
Szczegóły treści postanowienia sugerują, że Trybunał kierował się wciąż obowiązującym, choć nie przestrzeganym przez Lasy Państwowe, planem zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000 Puszcza Białowieska.

Postanowienie Trybunału zostało wydane jako tzw. środek tymczasowy na podstawie art. 279 Traktatu o Funkcjonowaniu UE. Jest to rzadko stosowana procedura, w której Trybunał może wiążąco nakazać zawieszenie działań będących przedmiotem sporu do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia tego sporu. O zastosowanie środków tymczasowych wnioskowała Komisja Europejska, która zgodnie ze swoja decyzją z 13 lipca, 20 lipca 2017 r. wniosła do Trybunału sprawę przeciwko Polsce o naruszenie prawa UE przez działania w Puszczy Białowieskiej.

Postanowienie Trybunał Sprawiedliwości UE z 27 lipca 2017 r. w sprawie C-441/17 (Plik PDF)