Wzmacnianie ochrony obszarów Natura 2000 

To już cztery lata od kiedy Polska jest członkiem Unii Europejskiej, 4 lata od kiedy obowiązuje nas prawodawstwo nie tylko polskie ale i wspólnotowe w każdej dziedzinie życia, w tym także w ochronie przyrody. Pomimo czteroletniego stażu w UE, wiedza społeczeństwa na temat ekologicznej sieci Natura 2000 i zasad jej funkcjonowania jest nieznaczna.

Poprzez realizacje tego projektu dążymy do podneisienia świadomość społeczeństwa, dostarczenia mu rzetelnych informacji nt sieci Natura 2000 i przedmiotów ochrony. Podjęliśmy próbę wykreowania lokalnych grup działania na rzecz istniejących i tworzących się obszarów Natura 2000 na terenie całej Polski. Celem projektu jest wskazanie społeczeństwu, jego przedstawicielom narzędzi pomocnych we właściwym zarządzaniu obszarami, w tym instrumentów prawa europejskiego oraz podniesieni świadomości przeciętnego obywatela dotyczącej sieci ekologicznej Natura 2000.


Nasze prace skoncentrowały się na 5 modelowych, siedliskowych obszarach Natura 2000 cechujących się różnorodnym spektrum lokalnych problemów związanych z wdrażaniem sieci Natura 2000 oraz różnorodnością przedmiotów ochrony i położenia geograficznego. Są to:

Dzika Orlica,Uroczyska Borów Dolnośląskich,Dolina Pliszki,Gogolice-Kosa,Jeziora Szczecineckie.

W tych obszarach przy pomocy środków finansowych z EU udało się w znacznym stopniu uzupełnić wiedzę na temat istotnych walorów przyrodniczych danego obszaru, nawiązać współpracę z jednostkami, pod które podlega dany obszar oraz z lokalną społecznością, a dzięki temu ustalić wstępne koncepcje/potrzeby ochrony oraz zidentyfikować największe zagrożenia. Podnieśliśmy także świadomość społeczeństwa na temat wartości przyrodniczych ich regionu, okolicy.

Ponad to nasze działania skierowaliśmy także do leśników i urzędników administracji, którzy w codziennej swojej pracy mają do czynienia z w/w tematyką. Naszym celem było przedyskutowanie i spopularyzowanie w Polsce niezbędnych form implementacji europejskiego prawa ochrony przyrody dotyczącego obszarów Natura 2000 w stosunku do gospodarki leśnej oraz w stosunku do prowadzonych na szczeblu lokalnym procesów inwestycyjnych.

Jak tego dokonaliśmy?

1. Warsztaty w pięciu modelowych obszarach oparte na metodzie „uspołecznionego planowania”.

Metodyka ta zakłada poszukiwanie rozwiązań metodą pracy warsztatowej w grupie wszystkich podmiotów, które w ochronę obszaru mogą być potencjalnie zaangażowane, albo które mogą być tą ochroną dotknięte. Metoda ta, jest bardzo skuteczna jako narzędzie budowy elementów „wspólnej świadomości” co do walorów i problemów obszaru. Znacznie poprawia ona wiedzę i świadomość zaangażowanych w warsztaty stron, ułatwiając ich współpracę w przyszłości.

2. Warsztaty horyzontalne:

a) Dyrektywa ptasia i siedliskowa a gospodarka leśna.
b) Natura 2000 – instrukcja obsługi.

Skierowane do służb leśnych oraz jednostek administracji wojewódzkiej, powiatowej i gminnej, zainteresowanych tematem działania administracji w związku z ochroną obszarów Natura 2000.

3. Publikacje:

a) Promocyjno-informacyjne dla 5 modelowych obszarów projektu,
b) Kompendium wiedzy – podstawy prawne funkcjonowania i zarządzania obszarami Natura 2000,
c) Kompendium wiedzy dla przyrodnika – jak chronić przyrodę, z uwzględnieniem sieci Natura 2000.

Wszystkie publikacje są dostępne na stronie internetowej Klubu Przyrodników.

4. Internetowe Centrum Monitoringu Zagrożeń:

http://zgloszenie.kp.org.pl/

To internetowy mechanizm i baza danych, służące przyrodnikom do zgłaszania pojawiających się zagrożeń prawa europejskiego w całej Polsce (tj. pojawiających się zagrożeń dla gatunków i siedlisk przyrodniczych Natura 2000). Pracownicy KP prowadzą dla wszystkich zainteresowanych doradztwo w zgłaszanych sprawach. Ten mechanizm ”internetowej infolinii doradczej” jest aktywny także po zakończeniu projektu, jako stała forma działalności KP.