"Zanim nas ugadają. Zanim ogłuchniemy,
Wsłuchajmy się, jak płynie ten nurt. Wolny - niemy"
(E. Bryll)
Na początku wygląda niepozornie - niewielkie potoki wypływające z Baraniej Góry - Biała i Czarna Wisełka. Wraz z biegiem w dół, ku morzu, nabiera sił i rozpędu. W połowie swej drogi do celu jest już imponującą rzeką, pełną wirów, złotego piasku i tajemnic. Królowa polskich rzek - największa, najdłuższa, nieujarzmiona, przyciąga do siebie niezliczoną ilość mniejszych od siebie wodnych sióstr. Wisła - zwana niegdyś jako Vistla czy Vistula panuje niepodzielnie w polskiej krainie. Mimo upływu czasu obroniła się przed całkowitą regulacją i dziś nadal można podziwiać jak pracowicie rzeźbi swoje koryto i przylegające do niego tereny.
W krajach Europy Zachodniej nie ma równie dzikiej i wspaniałej rzeki - z piaszczystymi wyspami, okolonej zielonym szalem lasów łęgowych, z rosnącymi w jej dolinie podmokłymi łąkami, soczystymi pastwiskami, z całym bogactwem świata roślin i zwierząt. Zanim jeszcze nad rzeką wzniosły się obronne grody, wyrosły miasta i wsie, pojawiły się pola uprawne, w przestrzeni królowały ptaki, a w wodzie ryby. Do dziś Wisła wraz ze swoją doliną od źródeł po ujście stanowi miejsce gniazdowania aż 76 % występujących w Polsce gatunków lęgowych ptaków. Dla wielu z nich, jest ju dzi niestety jedną z ostatnich ostoi.
Wisła jest naszym wielkim skarbem. Tak jak łączy góry z morzem, tak samo powinna łączyć ludzi w podejmowaniu działań na rzecz zachowania przyrodniczego i kulturowego bogactwa, które ze sobą niesie.
Wisła w liczbach
Źródło: 1106 m n.p.m.
Długość 1047 km2
Powierzchnia dorzecza: 194 424 km˛
Średni roczny przepływ: 1054 m3/s przy ujściu
Transport rumowiska: 2,2 mln m3/s rok
Opad w dorzeczu: ok. 120 km3 wody
Odpływ: ok. 30 km3
Zlodzenie: ok. 110 dni w roku
