Zasady ochrony przyrody w lasach gospodarczych...
Retencja wody i ochrona wód w lasach
139. Retencję wody w lasach realizuje się przede wszystkim przez zachowanie w lasach istniejących torfowisk i innych mokradeł, a także zachowanie olsów i łęgów oraz cieków wodnych w stanie zbliżonym do naturalnego. Niedopuszczalne jest odwadnianie torfowisk.
140. Retencję realizuje się także przez przywrócenie dawnych stosunków wodnych w miejscach osuszonych - przede wszystkim ponowne uwodnienie przesuszonych torfowisk, a także przez odtworzenie dawnych stawów i piętrzeń młyńskich, jednak pod warunkiem uprzedniego sprawdzenia, czy nie zagraża to obecnym wartościom przyrodniczym.
141. Przy odtwarzaniu dawnych stawów zaleca się, jeżeli jest to możliwe, utrzymanie ich w formie płytkich mokradeł (0,5 do 1 m głębokości wody) i niewprowadzanie produkcji rybackiej.
142. Szkody w drzewostanach powodowane przez bobry (zalewanie oraz ścinanie drzew) uznaje się za dopuszczalne. Drzewa ścięte przez bobry pozostawia się. Jeżeli zalew spowodowany przez bobry zagraża obiektom infrastruktury bądź powoduje szkody na gruntach obcych, dopuszcza się wykonanie przepływów rurowych w tamach, ale nie niszczenie tam ani eliminacje gatunku.
143. Retencję polegająca na budowie nowych piętrzeń wód, wiążących się z powierzchniowym zalewem terenu, można prowadzić wyłącznie w sytuacjach wyjątkowych i wyłącznie po wnikliwym sprawdzeniu, jakie wartości przyrodnicze mogą zostać w ten sposób zniszczone.
144. Nie wolno wydzierżawiać do celów rybackich znajdujących się w zasobach Lasów Państwowych jezior o charakterze ekologicznym polegającym na niskiej trofii, w tym skąpożywnych jeziorek lobeliowych, mezotroficznych jezior ramienicowych i torfowiskowych jeziorek dystroficznych.
145. Gospodarka leśna w zlewniach bezpośrednich jezior o niskiej trofii oraz jezior o wodach zasadowych musi być prowadzona w sposób eliminujący spływ powierzchniowy do wód tych jezior, w szczególności zaleca się wykluczenie zrębów zupełnych i jakiejkolwiek orki w linii spadku stoków.
146. Wszystkie obiekty infrastruktury Lasów Państwowych muszą mieć rozwiązaną gospodarkę ściekową w taki sposób, by nie stanowiły zagrożenia dla czystości wód.